O książce: 1990 / Pułkownik Aleksander Pietrowicz Perchurow jest dziedzicznym szlachcicem, absolwentem Akademii Sztabu Generalnego, przywódcą powstania jarosławskiego w Lipiec 1918. Przed procesem w celi więziennej spisał proponowane wspomnienia, w których opowiadał o swojej znajomości z Borysem Sawinkowem, organizatorem antyradzieckiej „Unii Obrony Ojczyzny i Wolności”, o przygotowaniu i przebiegu powstania nad Wołgą, o tym, jak widział przyszłość Rosji na końcu swojej ścieżki życiowej Czytelnik ma rzadką okazję usłyszeć osobę, która nie uznała rewolucji, aktywnie sprzeciwiała się władzy sowieckiej i została za to surowo ukarana. Nawet na procesie Perchurow nie wyrzekł się swoich przekonań, deklarując, że nadal opowiada się za monarchią, gdyby tylko w Rosji znalazł się nowy Piotr Wielki. Takie przekonanie nie może nie wzbudzić zainteresowania osobowością tego złożonego, na swój sposób odważnego i niezwykłego człowieka, który znalazł się po drugiej stronie barykady, która w 1977 roku krwawo przecięła Rosję.